جشن ایرانی

ایران کشوری کهن بوده و مهد فرهنگ و تاریخ در جهان است. این سرزمین از روزگاران قدیم دارای آداب، رسوم و فرهنگی ویژه و منحصربه‌فرد بوده و در تمام ‌روزهای تقویم آن جشن‌ها و اعیادی به چشم می‌خورد که بخش عمده از آن‌ها ریشه در تاریخ غنی این سرزمین داشته و از گذشتگان برای ساکنان کنونی به یادگار مانده است.

ایرانیان از گذشته تا کنون به عنوان افراد شاد شناخته شده و به هر مناسبت و بهانه ای در تقویم خود به جشن و پایکوبی می پرداختند. بسیاری از این جشن ها، آئین و سنت ها همچنان برپا بوده و همه سال در زمان فرارسیدن آن، مراسم ویژه آن را برگزار می کنند. اما برخی از این مراسمات کمرنگ تر شده و در حال فراموشی است. اگر می خواهید با جشن ها و مراسمات ایران که در گذشته مرسوم بوده آشنا شوید، با وبلاگ اقامت ۲۴ همراه باشید.

عید باستانی نوروز

یکی از کهن ترین اعیاد و جشن های ایران که ریشه در ایران باستان داشته و همچنان هم برگزاری آن با شور و شوق فراوانی همراه بوده، عید نوروز است. نوروز عیدی است که به مناسب به پایان رسیدن فصل زمستان و همزمان با آغازین روز فصل بهار و ماه فروردین برگزار می شود. مردم در سراسر ایران این عید کهن را جشن گرفته و به مناسبت این عید، در نخستین روز سال نوری، به شادی می پردازند.

با این عید، مراسم و آئین های نیز مانند چیدن سفره هفت سین، خانه تکانی و بر تن کردن لباس نو انجام می شود و مردم در روزهای پایانی فصل زمستان و ماه اسفند به انتظار این عید می نشینند.

جشن زایش اشو زرتشت

در ششمین روز فروردین که به باور محققان و تاریخ دانان زردشتی، مصادف با سالروز ولادت زرتشت اسپنتمان بوده، در میان زردشتیان به نام نوروز بزرگ معروف است. در این روز زردشتیان در محل آتشکده های ایران به گرد هم جمع شده و به انجام آئین هایی مانند اوستا خوانی و شنیدن سخنرانی های مذهبی می پردازند.

همچنین مراسماتی مانند گاتاخوانی، دف زنی و سخنرانی در مورد تاریخچه نوروز و جشن زایش زردشت از جمله برنامه‌های این مراسم بوده که زردشتیان با حضور در نیایشگاه شاور اهرام ایزد و سایر نیایشگاه‌ها و مکان‌های مقدس دینی در صبح روز ششم فروردین  آنها را انجام داده و این مراسم درتمام شهرهای زردشتی نشین برگزار می‌شود.

سیزده به در سنتی، باستانی و زیبا

ایرانیان از زمان های بسیار دور تا کنون معتقدند که در سیزدهمین روز از فروردین ماه، باید به جشن و پایکوبی پرداخت و در این روز باید از منزل خارج شده و برای سپاس از ایزد منان برای به بار نشستن مجدد طبیعت و شکوفایی آن، به دل طبیعت رفته و آن روز را در خارج از منزل به شادی پرداخت.

سیزدهمین روز سال بر خلاف باورهای غلطی که این روز را نحس می دانند، روزی فرخنده و مبارکی بوده و همواره این روز را همگان به شادی و تفریح در دل طبیعت می گذرانند. در این روز آئین هایی مانند خروج از منزل و حضور در دل طبیعت سبز وگره زدن سبزه انجام می شود. بی تردید این روز یکی از زیبا ترین و خاطره انگیزترین روزهای زندگی هر فرد ایرانی به شمار می آید.

اردیبهشتگان، جشن باستانی ایران کهن

یکی از بزرگترین جشن های زرتشتیان جشن اردیبهشتگان است که مصادف با دومین روز از ماه اردیبهشت بوده و در این روز آن را برگزار کرده و در میان آنان از اهمیت بالایی برخوردار بوده است.

جشن تیرگان، جشن تابستانی ایران باستان

این جشن در ایران باستان از روز سیزدهم تیر ماه آغاز شده و تا روز ۲۲ این ماه ادامه داشته است. زرتشتیان برای این جشن ده روزه ارزش بالایی قائل بوده و در این ده روز لباس نو بر تن کرده و شیرینی و نقل می خوردند. اکنون نیز این جشن در میان زرتشتیان نیز ارزش فراوانی داشته و آنان پیش از فرا رسیدن تیرگان، برای آن آماده می شوند.

جشن شب یلدا

جشن شب یلدا پیشنه ای بیش از ۷ هزار سال در میان ایرانیان دارد. این جشن که در آخرین شب از فصل پاییز و به مناسب آغاز فصل بهار برپا می شود، یکی از جشن های سنتی و قدیمی ایران بوده که همچنان بر قوت خود باقی است.

در این شب که از سایر شب ها از زمان بیشتری برخوردار است، ایرانیان در منزل بزرگان فامیل، به دور هم جمع شده و شب را با شب بیداری، خوردن آجیل و تنقلات و حافظ خوانی به صبح می رسانند. از میوه هایی که مرسوم است در این شب خورده شود، هندوانه بوده و عضوی جدا نشدنی از سفره های شب یلدای ایرانیان است.

مقاله مرتبط : “چله ایرانی به سبک ایرانی”

جشن سده

جشن سده در شب دهم بهمن ماه هر سال برگزار شده و تا زمان حکومت سلجوقیان نیز مرسوم بوده و انجام می شده است. وجه تسمیه این جشن به سده به عقیده جمعی این است که وقت آن پنجاه روز و پنجاه شب به نوروز مانده است.

مقاله مرتبط : “ضیافت آتش در جشن سده”

چهارشنبه سوری

واپسین شب چهارشنبه سال در تقویم شمسی را چهارشنبه سوری و یا چهارشنبه سرخ می خوانند. این شب با رسوم و آیین‌هایی ویژه، مخصوصاً پریدن از روی آتش همراه است. از ظهر روز سه شنبه که آتش روشن می شود، مردم از روی آن پریده و جمله «زردی من از تو، سرخی تو از من» را با خود تکرار می کنند؛ این جمله به معنای تطهیر و پاکسازی مذهبی بوده و از سوی دیگر مردم با گفتن این جمله، از آتش می خواهند تا زردی و مشکلات و بیماری های آن ها را از بین ببرد و سرخی، گرمی و همچنین نیروی جدیدی را برای آغاز سال نو به آن ها ببخشد.

رسم دیگر چهارشنبه سوری، قاشق زنی است؛ در این رسم زیبا، دخترها و پسرهای جوان، پارچه ای بر سر  خود کشیده تا ظاهرشان قابل تشخیص نباشد و سپس به در خانه دوستان و همسایه های خود می روند؛ صاحب خانه با شنیدن صدای خوردن قاشق به کاسه، به بیرون از خانه آمده و داخل کاسه آجیل چهار شنبه سوری، شیرینی، شکلات و پول می ریزند.

منبع : وبلاگ اقامت ۲۴