به مناسبت روز جهانی نوشتن نامه، مسافرهای کاغذی که از راه دور می رسیدند..

۷ دسامبر همزمان با ۱۶ آذر، روز جهانی نوشتن نامه است که شاید مفهومش امروزه تغییر کرده است. آن زمانی که سفر های طولانی صورت می گرفت تا نامه ای به دست مخاطبش برسد، نامه ها حال و هوای دیگری داشتند. همان طور که سفر ها طولانی تر و سخت تر بودند، نامه نگاری ها هم دشوارتر و زمانبرتر بودند.

از چاپار ها تا ابزار هایی مانند هواپیما که توسط پستچی هایی سوار بر موتور، نامه ها را به دست صاحبانشان می رسانند، مسئولیتی سنگین داشتند تا حافظ پیام های مردم باشند. نوشتن نامه برای مردم آن زمان کاری بوده که به ضرورت صورت می گرفته است.

سفر پاکت هایی خاطره ساز

شاید در گذشته، یکی از هیجان انگیزترین لحظات زندگی زمانی بود که نامه ای از عزیزی به دستمان می رسید. در آن زمان مامور پست، از محبوب ترین چهره ها بود که همه مردم، با چشمانشان دنبالش می کردند تا ببینند در کدام خانه را می زند.

امروزه انواع پیام رسان ها و پست الکترونیک و شبکه های اجتماعی جایگزین نامه ها و نامه نگاری های قدیمی شده اند. فضایی که امروز حاکم است انواع ابزار های الکترونیکی و اینترنتی است که دیگر جایی برای کاغذ و مداد باقی نگذاشته است. شاید بسیاری از ما بوی کاغذ را فراموش کرده ایم و برای خبر گرفتن از دوستان یا اعضای خانواده مان، فقط تایپ می کنیم. به همان نسبت که تایپ و زبان محاوره رایج شده، زبان نوشتاری و دست نوشته ها هم به فراموشی سپرده شده اند. شاید انتخاب روز جهانی نوشتن نامه، بهانه خوبی برای یادآوری عادت های قدیمی باشد.

نامه نگاری یا ایمیل زدن؟

البته اقتضای دنیای شلوغ و پر سرعت امروز، همین شیوه های امروزی هستند. البته با مصرف کاغذ کمتر، به محیط زیست هم آسیب کمتری می رسد. اما پیام های امروزی، شاید دیگر لذت و شیرینی گذشته را ندارند. روزگاری بود که حرف های عاشقانه و خبرهای مهم و احوالپرسی ها، زمان بسیاری نیاز داشتند تا پس از سفری دراز به مقصد برسند و مخاطبان هم روز ها و ماه ها انتظار می کشیدند تا پاکتی که بعد ها تمبر خورده بود، به دستشان برسد. زمانی همین نامه ها تبدیل به کتاب هایی قطور می شدند که می توانستند تکه های پازل فرهنگ و ادبیات باشند. گاهی هم همین نامه ها روایتگر بخشی از تاریخ و گذشته جوامع بودند.

مطلب مرتبط: سفرنامه نویسی، اشتراک گذاری لذت سفر از گذشته تا به امروز

امروز دیگر حتی نویسندگان هم، قصه هاشان را روی کاغذ نمی نویسند و پشت مانیتور ها و با تایپ کلمات به ثبت آثارشان می پردازند. می توان گفت نوشتن نامه به روش سابق، کاملا منسوخ شده و با روش های دیگر جایگزین شده است.

اما تنها زمان و مسیر سفر این نامه ها نیست که کوتاه تر شده است. متن ها نیز کوتاه شده اند و حتی گاهی خالی از محتوا. با این حال هنوز هم می توان نامه هایی دریافت کرد که پر است از محتواهای ارزشمند.

نه می توان گفت نامه نگاری های دست نویس قدیم بر روی کاغذ بهتر بوده اند و نه می توان گفت که پیام های تایپ شده کوتاه امروزی خوب نیستند. نوشتن نامه همیشه و در هر شرایطی خوب است اما در هر حال هر زمان اقتضائات خود را دارد. تنها می توان گاه دلتنگ حال و هوای آن روز ها شد.

روز هایتان پر از نامه ها و خبر های شیرین … 🙂

منبع: وبلاگ اقامت ۲۴